Sint-Laurentiuskerk

De Sint-Laurentiuskerk in Sint-Laureins-Berchem ligt wat buiten de dorpskern, bijna op de grens met Gaasbeek. Die locatie, en het feit dat het wat op een helling ligt, laten vermoeden dat hier ooit een soort militaire uitkijkpost stond: een burchtkerkje.

De kerkelijke geschiedenis van het dorp loopt grotendeels samen met die van buur Oudenaken. Beide dorpen hadden te weinig inwoners om een pastoor te kunnen betalen en werden dan ook grotendeels bediend door dezelfde pastoor. Vandaar dat dit dorp ook geen pastorie heeft. De pastoorswoning stond in Oudenaken en via een pad kon de pastoor snel van de ene naar de andere kerk stappen.

We werpen even een blik op het interieur van dit kerkje.
Daar valt onmiddellijk het houten tongewelf op.

We zien op deze foto ook de travee die in 1902, bij de laatste verbouwing, werd toegevoegd. Binnenin werd hier een extra verdieping toegevoegd, met plaats voor het koor. 

Links zien we nog net een glimp van de preekstoel, rechts van de biechtstoel.
 

Jaarlijks gaat op 31 mei de Kaarskensprocessie uit, waarbij het Mariabeeld wordt meegedragen. Ze start met een korte dienst in dit kerkje en leidt langs drie overgebleven kapellen in het dorp. Veel inwoners zetten bij die gelegenheid een kaars buiten, een geïmproviseerd kapelletje of maken het parcours aantrekkelijk met wat bloemen. Iedereen is welkom om hieraan deel te nemen.

Op het bovenste deel van het kleine kerkhof vinden we rechts van de ingang enkele graven van gesneuvelden. Verder is het belangrijkste graf dat van Mary Dambiermont. Zij was kunstenares en vooral gekend voor haar wandtapijten die over de hele wereld verspreid zijn. Op het einde van haar leven woonde ze in Sint-Laureins-Berchem. Haar graf is geen stenen grafzerk, maar is enkel herkenbaar door een klein metalen kruis. Je vindt het links achter de kerk.

Toen het kerkhof te klein werd, is gekozen om wat lager een uitbreiding te voorzien. Daar vinden we vandaag ook het columbarium en de strooiweide.