Sint-Pietersbandenkerk
Ondanks enkele interventies aan het einde van de 19de eeuw, bevond de oude kerk van Oudenaken zich in zo'n bouwvallige en erbarmelijke staat, dat een volledige afbraak onvermijdelijk bleek. In 1909 besliste het Provinciaal Bestuur daarom deze oude kerk te vervangen door een nieuwe neogotische kerk met daarnaast een aangrenzende begraafplaats. De nieuwe kerk kwam op het oude kerkhof en het nieuwe kerkhof dus op de plek van de oude kerk.
Architect Guillaume-Chrétien Veraart (1872-1951), gekend om zijn neogotische bouwstijl, tekende de ontwerpen voor de nieuwe parochiekerk en de kerkhofmuur. Op verschillende plaatsen op de site verwerkte hij enkele bouwrestanten van de afgebroken kerk, zoals een toegangspoort, een deel van de kerkhofmuur en de onderbouw in breuksteen.
Interieur
Het interieur van deze kerk wordt gedomineerd door het grote fresco van de hand van Georges De Geetere. Dezelfde kunstenaar maakte ook de fresco’s in de Sint-Pieterskerk aan de Rink.
Deze Halse kunstenaar brengt in dit fresco ‘De Acht Zaligheden’ in beeld op de scheidingsmuur tussen het schip en het koor. Hij werkte het af in 1918, een jaartal dat verwerkt werd in een chronogram.
De constructie van de kerk is even eenvoudig als knap: een bakstenen spitstongewelf zorgt voor een volledige open ruimte. De kerk is verder eenvoudig gehouden, zelfs de heiligenbeelden aan de zijkant zijn wit gebleven. Het zorgt ervoor dat alle aandacht naar het fresco gaat.
Qua meubilair vinden we een achttiende eeuws koorgestoelte terug en een eiken biechtstoel van 1759 die afkomstig zijn uit de oude kerk.
Kerkhof
Op dit kleine kerkhof bevindt zich een enorme diversiteit aan grafstijlen, voornamelijk
uit de 20ste eeuw. Deze variëren van sobere grafzerken tot rijk gedecoreerde graven,
met onder andere mozaïektegels, grote graftekens, enz. Een opmerkelijk fenomeen
binnen deze begraafplaats is de aanwezigheid van verschillende paren van grafstenen,
waarbij 2 stenen in dezelfde stijl naast elkaar liggen. Vaak gaat het om getrouwde
koppels. Binnen het nieuwe gedeelte bevinden zich nog enkele opvallende grafstenen.
Aan de ingang van het kerkhof staan nog 2 graftekens van oud-strijders uit de Eerste
Wereldoorlog. Aan het einde van het centrale pad, die het nieuwe en oude gedeelte van
het kerkhof scheidt, bevinden zich ten slotte enkele graven van de pastoors van
Oudenaken.
Achteraan de kerk bevindt zich een pad naar de naburige pastorie. Opmerkelijk
aan dit wegje is de geplaveide grond, die bestaat uit grafstenen uit de oude
kerk. Deze dateren uit de 17de en 18de eeuw en behoorden toe aan pastoors
en edellieden.
